• Polski
  • English
  • Deutsch
  • Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (III OSK 161/21) dotyczący Prawa telekomunikacyjnego i przepisów o ochronie danych osobowych

    naczelny sad administracyjny, nsa, ochrona danych osobowych, prawo telekomunikacyjne, wyrok

    W dniu 20 kwietnia 2021 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok (III OSK 161/21) odnoszący się do zgody z art. 172 ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego oraz z art. 23 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (choć ustawa ta już nie obowiązuje, to logika wyroku może być w tym zakresie przeniesiona na zgody uzyskiwane na podstawie art. 6 ust. 1 lit. a) RODO.

    Istota wyroku sprowadza się do dwóch kwestii:

    1. Zgoda na przetwarzanie danych osobowych w celach marketingowych jest niezależna od zgody na sposób, w jaki kierowany jest marketing bezpośredni, tym samym niedopuszczalne jest łączenie w jednym oświadczeniu zgody uzyskiwanej na podstawie przepisów o ochronie danych osobowych oraz zgody na używanie telekomunikacyjnych urządzeń końcowych i automatycznych systemów wywołujących z art. 172 ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego.
    2. Jeżeli przetwarzanie danych osobowych w celach marketingowych opiera się na przesłance zgody, to aby zapewnić podmiotowi danych pełną swobodę w dysponowaniu jego danymi osobowymi, administrator powinien uzyskać od niego odrębną zgodę na przetwarzanie jego danych osobowych przez partnerów administratora (członków grupy kapitałowej).
    • W analizowanym przez NSA stanie faktycznym, Spółka pozyskiwała od potencjalnych klientów oraz klientów zgodę następującej treści: „Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez V. Sp. z o.o. w celu marketingu bezpośredniego dotyczącego produktów i usług podmiotów należących do grupy kapitałowej "[...]", wykonywanego przy użyciu telekomunikacyjnych urządzeń końcowych oraz automatycznych systemów wywołujących zgodnie z art. 172 Prawa Telekomunikacyjnego (…) i w tym celu udostępniam podane przeze mnie w niniejszym wniosku dane w zakresie: adres e-mail oraz numer telefonu." Wobec osób, które wyraziły powyższą zgodę, Spółka prowadziła działalność marketingową przez wykonywanie rozmów telefonicznych, wysyłanie SMS i e-mail. GIODO ustalił, że we wskazanej klauzuli zawarto trzy różne oświadczenia woli, tj. zgodę na przetwarzanie danych osobowych potencjalnych klientów i klientów Spółki w celach marketingowych produktów i usług 1) Spółki, 2) podmiotów należących do grupy kapitałowej oraz 3) zgodę na używanie telekomunikacyjnych urządzeń końcowych i automatycznych systemów wywołujących w celu przeprowadzenia marketingu bezpośredniego.
    • Zdaniem NSA praktyka stosowana przez Spółkę nie zapewnia możliwości wyrażenia „zgody rozbudowanej”, która pozwalałaby na odniesienie się do poszczególnych sfer wykorzystania oznaczonych danych. W ocenie NSA przy przetwarzaniu danych osobowych należy zapewnić podmiotowi danych maksimum ochrony prawnej, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że dane te będą wykorzystywane w celach marketingowych. Zawarcie kilku zgód w treści jednego oświadczenia skutkuje brakiem możliwości wyboru zgody, którą zamierza się wyrazić, a tym samym osoba, której dane dotyczą, nie ma pełnej swobody w dysponowaniu swoimi danymi osobowymi. NSA nie zgodził się z argumentacją Spółki, w myśl której nie ma znaczenia fakt, jakich podmiotów dotyczy zgoda, podkreślając przy tym, że jest to okoliczność równie istotna jak cele pozyskiwania danych osobowych.
    • Ponadto NSA zauważył, iż zgoda na przetwarzanie danych w celach marketingowych może stanowić przesłankę legalizacyjną z art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie danych osobowych, niemniej zgoda ta jest niezależna od środków, w jaki sposób jest kierowany ten marketing i powinna być wyodrębniona od sposobu realizacji marketingu bezpośredniego. Podmiot danych musi zrozumieć istotę zgody, jej cel i skutki, a zatem musi posiadać pełne rozeznanie, konkretnie przez kogo i w jakim ściśle określonym celu jej dane będą przetwarzane. Ten wniosek można także przełożyć na grunt zgody udzielanej na podstawie art. 6 ust. 1 lit. a RODO.
    • NSA przypomniał, że aby móc powiedzieć, że decyzja w sprawie wyrażenia zgody na przetwarzanie danych osobowych w określonym celu była podjęta swobodnie i miała charakter samodzielny, musi ona być przejawem wolnej i nieskrępowanej woli danej podmiotu danych, tym samym nie może zostać wymuszona przez konieczność złożenia innych oświadczeń woli. Stanowisko NSA jest zgodne z wytycznymi 05/2020 dotyczącymi zgody na mocy rozporządzenia 2016/679, opracowanymi przez Europejską Radę Ochrony Danych.
    Wróć do listy
    Julia Wawrzyńczak

    Julia Wawrzyńczak

    • Radca prawny
    Skontaktuj się z autorem

    Jeśli omawiane kwestie dotyczą Państwa sytuacji, prosimy o kontakt bezpośrednio z

    dr Dominik Lubasz

    Wspólnik
    Radca prawny

    dominik.lubasz@lubasziwspolnicy.pl

    Witold Chomiczewski LL.M

    Wspólnik
    Radca prawny

    witold.chomiczewski@lubasziwspolnicy.pl

    Artykuły powiązane

    Decyzja w sprawie Tarczy Prywatności jest nieważna – tak stwierdził Trybunał Sprawiedliwości w wyroku w sprawie C-311/18 Facebook Ireland i Schrems   

    Dziś (16.07.2020 r.) Trybunał Sprawiedliwości w wyroku w sprawie C‑311/18 Data Protection Commissioner/ Maximillian Schrems i Facebook Ireland (dalej: wyrok w sprawie Schrems II) stwierdził nieważność decyzji wykonawczej Komisji Europejskiej …

    Używamy cookies i podobnych technologii. Uzyskujemy do nich dostęp w celach statystycznych i zapewnienia prawidłowego działania strony. Możesz określić w przeglądarce warunki przechowywania cookies i dostępu do nich. Więcej

    Subscribe to our newsletter

    FreshMail.pl