• Polski
  • English
  • Deutsch
  • Usługi niematerialne i opłaty licencyjne w kosztach podatkowych – kolejny etap uszczelniania systemu podatkowego

    Duże zainteresowanie – a może raczej niepokój – przedsiębiorców budzą projektowane zmiany w ustawie o CIT, wprowadzające ograniczenia w możliwości zaliczania do kosztów podatkowych wydatków na usługi niematerialne. Opublikowany przez Ministerstwo Rozwoju i Finansów projekt z 22 września 2017 r., znacząco różni się od bardzo daleko idących pierwotnych propozycji. Jednak przygotowane rozwiązania, nadal będą oznaczały dla wielu przedsiębiorców zwiększenie ciężaru opodatkowania.

    Podstawowa treść regulacji

    Zgodnie z nowym art. 15e ustawy o CIT, niektóre kategorie wydatków na tzw. usługi niematerialne lub należności licencyjne ponoszone na rzecz podmiotów wewnątrz grupy (podmiotów powiązanych), nie będą uznawane za koszty podatkowe po przekroczeniu wskazanego w ustawie limitu - nawet jeśli zostaną poniesione w celu uzyskania przychodów (lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), a warunki płatności będą miały charakter rynkowy.

    O jakie koszty chodzi?

    Projektowana regulacja dotyczyć będzie wydatków, które firmy ponoszą na:

    • usługi doradcze
    • badania rynku
    • usługi reklamowe
    • zarzadzanie i kontrolę
    • przetwarzanie danych
    • ubezpieczenia
    • gwarancje i poręczenia
    • świadczenia o podobnym charakterze do wymienionych powyżej
    • należności licencyjne (opłaty oraz inne należności za korzystanie lub prawo do korzystania z autorskich lub pokrewnych praw majątkowych, licencji, praw własności przemysłowej).

    W porównaniu z pierwotną wersją projektu, z listy usług „zagrożonych” ograniczeniem wykreślono usługi prawne, księgowe oraz usługi z zakresu rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu. Oznacza to, że wydatki na tego rodzaju usługi będą mogły być zaliczane do kosztów podatkowych na dotychczasowych zasadach.

    Co istotne – w przeciwieństwie do pierwotnej wersji projektu – wyłączenie wydatków z kosztów podatkowych będzie dotyczyło wyłącznie płatności na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu przepisów regulujących tematykę cen transferowych (art. 11 ustawy o CIT) lub podmiotów z tzw. rajów podatkowych. Ograniczenie dotyczy zatem przede wszystkim płatności wewnątrz grupy.

    Przepisy będą przy tym stosowane nie tylko w przypadku, gdy płatność dokonywana jest bezpośrednio na rzecz podmiotu powiązanego (lub podmiotu z „raju podatkowego”), ale także w odniesieniu do kosztów ponoszonych pośrednio na rzecz takich podmiotów. Za takie koszty uważać będzie się koszty poniesione na rzecz podmiotu niepowiązanego z podatnikiem (lub podmiotu z „raju”), jeżeli rzeczywistym właścicielem należności z ich tytułu lub jej części będzie taki podmiot.

    Ograniczeniu nie będą przy tym podlegać:

    • usługi, opłaty i należności zaliczane do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi;
    • koszty refakturowane przez podatnika na inne podmioty.

    Obliczanie limitu kosztów

    Do kosztów podatkowych nie będą zaliczane te stanowiące nadwyżkę ponad 5% kwoty obliczonej w drodze pomniejszenia kwoty nadwyżki sumy przychodów ze wszystkich źródeł pomniejszonej o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych do kosztów w danym roku podatkowych odpisów amortyzacyjnych i odsetek.

    Ponadto, komentowane ograniczenie w zaliczaniu wydatków do kosztów podatkowych, nie będzie w ogóle stosowane do wydatków ze wskazanych w nowym art. 15d ustawy o CIT tytułów, których suma nie przekracza w danym roku podatkowym 3 mln zł. Będzie to, jak wskazują autorzy uzasadnienia projektu ustawy, swoista „kwota wolna”.

    Kwota nieodliczona na podstawie omawianych przepisów może zostać zaliczona do kosztów w kolejnych 5 latach podatkowych, w ramach limitów obowiązujących w danym roku. Oznacza to, że w niektórych przypadkach nieodliczona kwota wydatków nie „przepadnie” całkowicie, ale zostanie rozliczona w latach następnych.

    Skutki projektowanej zmiany

    Proponowane zmiany stanowią element kolejnego etapu uszczelniania systemu podatkowego. Z punktu widzenia administracji podatkowej stanowią one znaczące uproszczenie, ponieważ w niektórych stanach faktycznych uwolnią one organy podatkowe od obowiązku prowadzenia skomplikowanego postępowania w zakresie cen transferowych. Nie będzie trzeba już wykazywać, że płatność ma nierynkowy charakter – wystarczy, że przekracza wskazany w ustawie limit.

    Jednakże zmiana będzie oznaczała również wzrost obciążeń podatkowych lub konieczność zmiany usługodawców po stronie części podatników - także tych, którzy transakcji z podmiotami powiązanymi dokonują wyłącznie na zasadach rynkowych.

    RODO czyli rozporządzenie ogólne o ochronie danych osobowych - dowiedz się więcej! 


    Jeśli omawiane kwestie dotyczą Państwa sytuacji, prosimy o kontakt bezpośrednio z


    Artykuły powiązane

    Sprzedajesz działkę? Sprawdź, czy urząd nie zażąda zapłaty VAT!

    Powszechnie wiadomo, że prawo podatkowe regulujące działalność przedsiębiorstw jest skomplikowane, a jego interpretacja i stosowanie napotyka liczne trudności. Niestety, obszar wątpliwości podatkowych rozciąga się czasami także na czynności wykonywane przez osoby …

    Używamy cookies i podobnych technologii. Uzyskujemy do nich dostęp w celach statystycznych i zapewnienia prawidłowego działania strony. Możesz określić w przeglądarce warunki przechowywania cookies i dostępu do nich. Więcej

    Subscribe to our newsletter

    FreshMail.pl